Γιατί Προσωπική Ιστοσελίδα

Εχω προ πολλού καταλήξει πως η δημοσίευση στο Facebook και στα άλλα public media, απόψεων και αναλύσεων είναι άσκοπη.

Ούτως ή άλλως τις διαβάζουν οι “φίλοι”, με τους οποίους εξ ορισμού συμφωνούμε, μιας και τους υπόλοιπους τους έχουμε ή μας έχουν διαγράψει.

Ζει, επομένως, ο καθένας μέσα σε έναν ηλεκτρονικό μικρόκοσμο, σε μια κυψέλη ομοιδεατών και η άποψη που σχηματίζει για τον κόσμο είναι παραπλανητική. Δεν νομίζω οτι έχει νόημα να ανταλάσσουμε αυτάρεσκα απόψεις με ανθρώπους, που ούτως ή άλλως συμφωνούμε, γι’ αυτό εξάλλου και είμαστε “φίλοι”. Αυτό δεν είναι δημιουργικό, ούτε παραγωγικό. Απλά εκτονώνει την ένταση που η πραγματικότητα δημιουργεί στον καθένα μας σε μια διαδιασία ομαδικής ψυχοθεραπείας.

Εγώ στις δημοσιεύσεις μου, κυρίως έγραφα απόψεις, σχετικά με τα τρέχοντα θέματα. Μερικές φορές χαιρετισμούς απ’ τα συνεχή ταξίδια μου, ενώ απέφευγα τις απλοικές καλημέρες – καλησπέρες και φωτογραφίες με λουλούδια και γατιά. Νομίζω οτι πρέπει να δημοσιεύουμε κάτι που οι άλλοι αξίζει να προσέξουν και να θυμούνται.

Ολα καλά με τα παραπάνω, εκτός από μια παράμετρο που όσοι δημοσιεύουν απόψεις, σπάνια λαμβάνουν υπ’ όψην.
Τα άρθρα γνώμης που γράφουμε εδώ μέσα, γίνονται περιουσία του Ζουκερμπεργκ και αντικείμενο λογοκρισίας. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα σε όλη την περίοδο της ψευτοπανδημίας, αλλά και στις τελευταίες ελληνικές εκλογές. Τα άρθρα διαφόρων εξ ημών κατατάσσονταν χαμηλότερα ή ψηλότερα, ανάλογα με το βαθμό συμμόρφωσής τους προς την επίσημη “γραμμή” του μέσου. Οι τιμωρίες και οι περιορισμοί συνεχείς, με σκοπό την αποσιώπηση των αποκλινουσών απ’ την πολιτική ορθότητα απόψεων.

Επειδή λοιπόν, τις απόψεις που γράφω εδώ τις σκέφτομαι πολύ πριν τις γράψω και δεν καταδέχομαι ο κάθε πιτσιρίκος cyborg να με λογοκρίνει, επειδή δεν δέχομαι με τη δική μου φαιά ουσία να πλουτίζουν τρίτοι που μπορούν ανά πάσα στιγμή και να μου κλείσουν το στόμα, αποφάσισα λοιπόν, να φτιάξω το δικό μου ιδιωτικό blog, τη δική μου σελίδα, στην οποία θα συγκεντρώσω όλα όσα έχω γράψει μέχρι τώρα, θα τα συστηματοποιήσω και θα τα ταξινομήσω κατά ενότητα και με τρόπο που ο καθε ενδιαφερόμενος θα μπορεί να βρει και να διαβάσει τις απόψεις μου για όλα τα λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά θέματα που με απασχόλησαν και με απασχολούν.

Τα γραπτά μένουν, και οι αναγνώστες που κυρίως με ενδιαφέρουν είναι πρωτίστως τα παιδιά μου και μελλοντικώς τα δικά τους παιδιά. Η τεχνολογία είναι ένα θαυμάσιο εργαλείο. Επειδή κανείς δεν ξέρει πότε θα φύγει απ’ αυτή τη ζωή και είναι κρίμα τις σκέψεις και τα λόγια του να τα πάρει ο άνεμος και τα κείμενά του να ανήκουν στον Ζουκερμπεργκ. Οπως στις επόμενες γενιές αφήνουμε ακίνητα κι επιχειρήσεις, έτσι πρέπει να αφήνουμε και τις ιδέες μας, τα προιόντα του μυαλού, τα δημιουργήματα της διανόησής μας.

Η δημιουργία μιας προσωπικής σελίδας ούτε δωρεάν είναι, ούτε εύκολη. Απαιτεί δαπάνες, αγορά domain, έξοδα web hosting, και κυρίως χρόνο. Αλλά νομίζω πως αξίζει.

Αυτό λοιπόν κάνω και χάθηκα. Σε λίγο καιρό τελειώνω. Στο ΦΒ και σε άλλα μέσα θα συνεχίσω να δημοσιεύω ανώδυνα σκηνικά από ταξίδια ή ελαφρότερα θέματα. Αλλά σχετικά με απόψεις και γνώμες θα δημοσιεύω μόνο μια – δυό φράσεις και θα καλώ τους φίλους μου και κάθε ενδιαφερόμενο ακολουθώντας σχετικό link να επισκεφτεί τη σελίδα μου, όπου θα γράφω αναλυτικά και με λεπτομέρειες θα σχολιάζω την επικαιρότητα αλλά και θα παρουσιάζω θέσεις και ιδέες γενικότερου ενδιαφέροντος.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι ιδέες μου θα ανήκουν σε μένα και κανείς δεν θα έχει τη χαρά να μου κλείσει το στόμα. Ο λόγος είναι προυπόθεση της λογικής, άρα και του ανθρώπινου πολιτισμού. Ας πάρει ο καθένας τον έλεγχο του λόγου του και ας μην τον εκχωρεί σε τρίτους. Το βιβλίο της ζωής μας, ας μην αφήνουμε να το γράφουν άλλοι για εμάς.

Η συνέχεια, επί της οθόνης…